Het verhaal achter Adoptics
Onlangs werden Chris en Doreen geïnterviewd door De Zaak – een online uitgever voor ondernemers – over hoe zij de stap van een baan in loondienst naar ondernemerschap maakten.
Je baan afbouwen om samen een bedrijf op te bouwen
Ze waren niet bevriend, hadden nooit met elkaar gewerkt en hadden beiden een prima baan in loondienst. Toch waagden Doreen Borneman (39) uit Zwolle en Chris Couenberg (55) uit Nijkerk met elkaar de stap naar een eigen bedrijf. Tegenwoordig vormen ze als Adoptics een digitaal ondernemersduo.
Halverwege 2018 kriebelde het bij Doreen. Ze wilde iets voor haarzelf beginnen, maar zag veel beren op die weg. Als beleidsadviseur interne communicatie bij een onderwijsinstelling had ze ‘best leuk werk’. Toch wilde ze wel eens wat anders. ‘Mijn werkgever gaf me ruimte die kriebels te onderzoeken’, vertelt ze.
Op dat moment was ze betrokken bij een interessant project om digitale werkplekken in te voeren. Het succes van zo’n implementatie hangt af van hoe mensen in de organisatie de nieuwe manier van werken omarmen. Daar is adoptie voor nodig. Bij een groep mensen die vanuit leverancierszijde bij het project betrokken waren, ontstond het idee om adoptie als dienstverlening neer te zetten.
Ze belegden een pizzasessie, waarvoor ook een aantal andere mensen werden uitgenodigd om te brainstormen over wat en hoe dan. Chris was een van hen. Hij had via een opdracht ooit contact gehad met de groep die actief was bij Doreens werkgever.
Die interactie tussen mens en techniek vind ik mooi. Toch wilde ook ik wel eens wat anders.Chris
Chris werkte al jaren bij een ICT-detacheerder en werd bij project-implementaties regelmatig als trainer voor eindgebruikers ingezet. ‘Die interactie tussen mens en techniek vind ik mooi. Toch wilde ook ik wel eens wat anders.’ Na de pizzasessie volgden in het najaar van 2018 meer ontmoetingen. De groep dunde uit, de plannen werden concreter. Tot de vraag op tafel kwam: wie durft? Wie gaat het doen.
Op- en afbouwen tegelijk
Alleen Doreen en Chris staken hun vinger op en Adoptics was geboren, met hen als ondernemers aan het roer. Doreen nam in goed overleg deeltijdontslag. ‘Zo had ik een basis qua financiële zekerheid ’, legt ze de keuze uit. ‘En mijn werkgever had nog een beetje van mij.’
Ook Chris nam deeltijdontslag en combineerde werken in loondienst in eerste instantie met het ondernemerschap. ‘Maar het idee van opbouwen van het bedrijf en afbouwen van de baan ging uiteindelijk niet gelijk op. In juni 2021 ben ik helemaal overgegaan.’ Voor Doreen was dat in mei 2022. ‘Het knelde steeds meer qua tijd en aandacht.’
Meer vraag naar hun diensten leidde tot financiële ruimte voor twee inkomens. Vanaf het begin maakten ze afspraken over een managementfee in verhouding tot het aantal dagen per week dat ze in de opbouw staken. Spannend was het wel, beaamt Chris. ‘In het begin denk je soms wel: o, help!’
Wat je eruit haalt, staat niet in verhouding tot de tijd die je erin stopt. Wat scheelt, is dat ze geen bedrijfslocatie hebben. Doreen en Chris werken zelf ook ‘leuk en makkelijk digitaal samen’.
Lead nemen en verdelen
Al tijdens de pizzasessies waren onderwerpen doorgesproken en de verdeling van taken voorbereid. Chris is praktischer, meer van de techniek en trok ook financiën naar zich toe. ‘Dat moet je mij niet laten doen’, lacht Doreen. ‘Al kijk ik uiteraard wel mee.’ Zij is meer van vormgeving, communicatie en trainingsprogramma’s bouwen. ‘Bij alles wat op ons pad komt – bijvoorbeeld verzekeringen, de AVG en promotionele activiteiten – kijken we elkaar aan: wie neemt de lead?’ Tot nu gaat dat organisch, zeggen ze allebei. Nieuwe website? Chris doet techniek, Doreen de look-and-feel.‘Het werkt zo lekker’ glunderen ze allebei. ‘Echt heel fijn.’ En dat zonder ooit eerder te hebben samengewerkt en zonder proefdraaien. ‘Wat helpt is dat we elkaar alles kunnen zeggen en soepeltjes dingen van elkaar overnemen’, meent Doreen. ‘We zitten elkaar heus ook weleens achter de broek.’ Chris zoekt de verklaring in het ontbreken van hiërarchie. ‘Je bent gelijkwaardig, je onderneemt samen en dus moet je zaken met elkaar bespreken. Anders kom je niet verder.’Verschillen zijn er natuurlijk ook. Chris: ‘In het begin vond ik het lastig dat ze haar agenda zo strak bewaakt. Dan reageert ze stellig dat iets niet kan en bleef ik proberen. Nu weet ik dat ze dan echt geprobeerd heeft het in te passen en laat ik het zo.’ Andersom zit Doreen Chris te pushen om toch echt die ene blog te schrijven. ‘Dan blijft ze vasthouden’, lacht Chris. ‘En dat is goed. Dat is werken aan je bedrijf.’ Voor Doreen illustreert dit precies waarom het goed werkt tussen hen. ‘Ik voel me veilig genoeg om het te blijven vragen. Overigens ook als ik iets technisch niet begrijp.’
Werken aan je zaak
Al doende ontdekten ze dat je als ondernemer ook tijd aan je zaak moet besteden en niet alleen aan je klanten. ‘Da’s soms lastig’, geeft Doreen aan met een voorbeeld. ‘Als een klant iets vraagt, schuif je die geplande blog schrijven toch snel even opzij. En in het begin deden we soms dingen die niet helemaal bij ons portfolio passen, omdat je ziet dat de klant ondersteuning kan gebruiken. We worden nu beter in wat we wel en niet doen. Zo houden we ons werk ook leuk.’Ze spreken wekelijks in hun management stand-up opdrachten door, zodat ze elkaar bij de klant goed aanvullen en eventueel kunnen vervangen. Per kwartaal gaan ze met een thema ‘de hei op’, bijvoorbeeld financiën, strategie of de nieuwe website. Zichtbaarheid is belangrijk voor hun dienstverlening, die zich niet heel makkelijk laat omschrijven. ‘Je moet met een resultaat in beeld komen bij potentiële klanten’, legt Chris uit. ‘Omdat we veel samenwerken met ICT-partners, weten zij dat en krijgen we via hen ook leads.’
Netwerkorganisatie
‘We spreken regelmatig op bijeenkomsten of congressen’, zegt Doreen. ‘We delen onze expertise graag en dat merken mensen.’ Daarnaast werkt referral-marketing goed: van een succesvolle opdracht bij de ene klant komt regelmatig een andere. En het helpt dat ze nu regelmatig doorverwijzen als iets niet in hun portfolio past. ‘We willen niet alles zelf doen en weten waar onze kracht ligt’, legt Chris uit. ‘Tegelijkertijd willen we mensen en organisaties wel helpen. Dat lukt vaak ook door samenwerking met andere specialisten te zoeken. Bijvoorbeeld op gebied van content of faciliteren van trainingen.’ Voor het in dienst nemen van personeel is het te vroeg. ‘Als netwerkorganisatie kunnen we door samenwerken ook groeien.’Geen moment spijt hebben ze van het samen ondernemen of het opzeggen van hun baan. ‘Ondernemen kost weliswaar meer tijd, maar levert zo veel leuker en makkelijker werk op’, lacht Chris. ‘Ook omdat je meer regie hebt over je eigen agenda.’
Om de stap naar ondernemerschap te zetten heb je lef nodig. En een hands-on-mentaliteit: drie keer links is ook rechts.Doreen
Doreen kijkt met trots terug op de stap. ‘We zijn gestart, hebben het opgepakt’, blikt ze terug op het moment van de waarheid toen zij hun vinger opstaken. ‘Daar heb je lef voor nodig. En een hands-on-mentaliteit: drie keer links is ook rechts.’
Chris Couenberg (1967) | Doreen Borneman (1983) |
Komt uit Nijkerk, deed begin jaren 90 de ingenieursopleiding Computer Electronics bij Windesheim. Daarna begon hij aan een 23-jarige loopbaan bij een grote ICT-detacheerder. Totdat de kans zich aandiende om in plaats van in loondienst zelf het idee achter Adoptics uit te bouwen tot een mooi bedrijf. Daarnaast is hij privépiloot en theorie-instructeur voor motorvliegbrevetten. | Woont in Zwolle. Vanuit haar rol op het gebied van interne communicatie in dienst bij het Regionaal Opleidingscentrum in Arnhem maakte ze gefaseerd de overstap naar het ondernemersavontuur. Ze deed aan Windesheim een bachelor communicatie en daarna een bachelor Hospitality Business School bij Hogeschool Saxion. |
Ondernemersmotto: ‘Ondernemen vraagt tijd, maar betekent ook leuker makkelijker werken.’ |
Ondernemersmotto: ‘Durven is doen!’ |
Deel |